Natuurgrenzen
De Raad komt tot de slotsom dat volledige invoering van natuur- en landschapsgrenzen, zoals de commissie Meijer voor ogen had, op korte termijn niet verantwoord is. Belangrijkste reden is dat voor invoering nog veel kennis ontbreekt. Daarnaast stelt de Raad dat er voor het bepalen van natuurgrenzen al een goede systematiek voor handen is in de vorm van de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn. Volgens de Raad zijn deze richtlijnen heel goed bruikbaar om te bepalen welke menselijke activiteiten wel en welke niet in de Waddenzee toegelaten kunnen worden.
Landschapsgrenzen
Activiteiten die passen binnen de natuurgrenzen, moeten vervolgens worden getoetst aan de landschapsgrenzen. Voor landschapsgrenzen moeten volgens de Raad nog goede criteria worden opgesteld, waarvoor onder andere gebruik kan worden gemaakt van methoden waarmee niet-gebruikswaarden (zoals bijvoorbeeld de belevingswaarde) kunnen worden vastgesteld. De resultaten verkregen met dergelijke methoden, die in landen als Zweden en de Verenigde Staten al veelvuldig worden toegepast, moeten deel uitmaken van een maatschappelijke kosten-batenanalyse, die wordt gebruikt om te beslissen of bepaalde activiteiten op grond van landschapsgrenzen al of niet kunnen worden toegestaan in het Waddengebied.
Waddenacademie en onderzoek
De effecten van menselijke activiteiten en van natuurlijke ontwikkelingen in de Waddenzee worden aan de hand van meetprogramma’s gevolgd. Zo wordt kennis vergaard waardoor kan worden bezien hoe de afstemming tussen economie en ecologie kan worden verbeterd. Dergelijke onderzoeksprogramma’s kunnen onderling beter worden afgestemd en beter worden benut. Daarom vindt de Raad het wenselijk om een Waddenacademie op te zetten, die beleidsvragen bijeen brengt en vertaalt in wetenschappelijke onderzoeksthema’s. De gestructureerde thematische aanpak moet met name resulteren in een optimale besteding van bestaande onderzoeksbudgetten van de verschillende ministeries.
De Raad voor de Wadden adviseert de regering om een Waddenacademie op te richten die functioneert als denktank met een, naar omvang, kleine maar onafhankelijke organisatie. Deze Waddenacademie moet nabij de Waddenzee gevestigd zijn en bestaan uit (internationaal) gerenommeerde wetenschappers.